سه نکته درباره دور جدید فعالیتهای کانون امروز

برهان بقایی مقدم

http://www.emroozngo.com/

کانون امروز یک سازمان غیر دولتی است که دو سال موجودیت خود را مدیون فعالیت و حضور مستمر اعضای آن است.این کانون در پایان سال 85 با برگزاری مجمع عمومی و انتخابات شورای مرکزی جدید دور تازه ی فعالیت های خود را آغاز کرد.

ویژگی کانون امروز را می توان بر سه محور اصلی خلاصه کرد.

یکم اصل غیر سیاسی بودن کانون. طبعا NGO ها به خاطر ماهیت غیر سیاسی خود اجازه ی فعالیت دارند و کانون امروز نیز از این قائده مستثنی نیست. در عین حال کانون امروز به عنوان یک سازمان اجتماعی تعریف شده است. جایی که هویت خود را از جامعه می گیرد نه از چند نفر اعضای خود. بنا بر این حضور در بطن جامعه و دست و پنجه نرم کردن با ناهمسازی اجتماع و شیفت کردن کانون به فاعل اجتماعی تنها هویت رسمی و واقعی است که می توانیم برای خود به عنوان کسانی که در کانون امروز جمع شده ایم تعریف کنیم .

پا گذاشتن در شهر و و آشنایی با پدیده هایی مثل کودکان کار, تن فروشی, بی کاری , بیماران مخدر , بی سوادی , احساس تنهایی و بی هویتی, فقر و سعی و تلاش برای تغییر جدی در این پدیده ها می تواند جدی ترین هدف و سیبل مقابل کانون امروز باشد.

دومین محوراساسی کانون, غیر ایدئولوژیک بودن آن است. این بدان معنی نیست که شرط حضور در کانون لاادری بودن است! یا اگر کسی ضد مذهب است یا مذهبی است نمی تواند در کانون امروز فعالیت کند. این دقیقا به این معنی است که در کانون شما تفتیش عقاید وجود ندارد! این یعنی عقاید فردی در فعالیت اجتماعی_ مورد توافق در کانون _ حل می شود و از موضوعیت می افتد. اگر قرار است در مورد بیماران مخدری فعالیتی شود تفاوتی در مذهبی بودن یا نبودن داوطلبین دیده نمی شود.

مسئله این است که بحث غیر ایدئولوژیک بودن به اعضا بر نمی گردد بلکه به نحوه ی کار ما و موضوعات و نحوه ی نگرش بدنه ی کانون امروز به مسائل اجتماعی تعیین کننده ی این مسئله است. مطمئنا بی طرفی امکان پذیر نیست و ما هم ادعای بی طرفی نداریم و نخواهیم داشت. به طور خلاصه اینکه , تحلیل مسائل جامعه از سر خود جامعه و منافع اکثریت آن و داشتن نگاه انسانی به مشکلات اجتماعی می تواند مورد قبول هر ذهن سالمی باشد.

سومین محور قابل ذکر لزوم حضور اندیشه های مختلف و متفاوت در یک جمع است.همانطور که بار ها شنیده ایم و گفته ایم نبود تکثر اندیشه و نظر نه تنها برای تشکل یا سازمان و جمع مضر است که برای افق و پیشرفت فکری و تواناییهای ذهنی افراد آن جمع نیز ایجاد اشکال می کند و در اینجا, NGO را با تبدیل کردن آن به یک جمع منفعل و منزوی از اهداف اولیه ی آن که همان حضور پویا و تاثیر گذار در جامعه ی خود است باز می دارد. آزادی بی قید و شرط اندیشه و بیان, ضرورت و اصل اساسی حضور در هر تشکلی است.

به این ترتیب NGOی کانون امروز دست خود را برای دوستی و همکاری به سوی تمام شهروندان شهر دراز می کند. از مسئولان شهری گرفته تا پزشک و تاجر , دانشجو و کارگر , کسانی که به خاطر نا برابری مجبور به تن فروشی هستند تا بیماران مخدری و ... تا با هم و در کنار هم قرار بگیریم و به سوی افقی انسانی حرکت کنیم.